Voor GPS posities van overnachtingen kies " GPS posities"
 |
| Turkije |
Turkije, officieel de Republiek Turkije gelegen in Zuidwest-Azië en Zuidoost-Europa. De hoofdstad en regeringszetel van het land is Ankara.
Als staat ligt Turkije voor het overgrote deel in Azië (West Azië), maar bezit ook een kleine hoeveelheid land dat geografisch in Europa ligt. Het oudste en westelijke deel van de grootste stad Istanboel, en het gebied ten westen daarvan ligt in Europa, wat overeenkomt met 3% van het Turkse land. Het Aziatische deel Anotolie en het Europese deel worden gescheiden door de Dardanellen, de Zee van Marmara en de Bosporus, die gezamenlijk de Middellandse Zee met de Zwarte Zee verbinden. 97% van Turkije ligt in West-Azië. Het land wordt om politieke, geschiedkundige, en culturele redenen soms tot Europa gerekend. Echter, geografisch ligt Turkije voor het grootste deel in Azië. Het land grenst daarnaast aan Bulgarije, Griekenland, Georgië, Armenië, Azerbeidzjan, Iran, Irak en Syrië. Turkije heeft in totaal 6530 km kustlijn.
 |
kaart Turkije |
We zijn in TURKIJE.
 |
de eerste meters in Turkije |
Dinsdag 28 April
We rijden naar Gelibolu, een plaats met een haven voor de ferry over de Dardenellen en een haventje voor kleine boten en vissersbootjes. We zetten de camper op een Parkeerplaats in de buurt van de ferry om te overnachten.
 | |  | |  |
overnachtigingsplaats Gelibolu | | | | haventje van Gelibolu |
We bezoeken het plaatsje en komen op een grote markt (straten vol), waar van alles te koop is. We zien sinds lange tijd weer hoofddoeken.
We willen Turkije inwijden door Turks te gaan eten in de vorm van Donner Kebab, iets anders dan de Nederlandse, maar smaakt goed.
 | |  | |  |
markt Gelibolu | | markt Gelibolu | | markt Gelibolu |
29 april. Van Gelibolu naar Kabatepe, (eveneens op schiereiland Gallipoli)
We vertrekken vandaag iets later v.w. de jarige Miep. Daar moet eerst iets voor gemaakt en voor gezongen worden.
 |
de jarige |
Onderweg komen we langs verschillende monumenten en een begraafplaats ter ere van velen die gesneuveld zijn in de bloedige strijd in de Eerste Wereldoorlog, waarbij 500.000 geallieerden en Turkse soldaten het leven lieten.
 |
monument voor de gesneuvelden |
 | |  |
Monument | | begraafplaats |
We komen langs de Dardanellen, de strategische waterweg, die toegang geeft tot de Zee van Marmara, de Bosporus en de Zwarte Zee.
 |
de Dardanellen |
De camping ligt een stuk buiten Kabatepe aan de Egeïsche Zee. We zien er vele schildpadden
 | |  |
schildpadden | | Schildpad |
’s Avonds wordt er gebarbecued vanwege de jarige.
 |
barbecue ter ere van de jarige |
30 april.
We blijven nog een dag staan, want op de camping kunnen we de camper wassen. Die knapt op!!
Na de lunch stappen we op de fiets om naar de zuidkant van het schiereiland Gallipoli te fietsen. Het is een flinke trap op de heenweg. We fietsen van het ene naar het andere monument. Er worden hier heel wat bustripjes gedaan, de ene na de andere bus passeert ons. Ook het dorpje Alcitepe wordt druk bezocht, hier zijn veel stalletjes met souvenirs uitgestald.
 | |  | |  |
Monument 1e wereldoorlog | | Monument | | souveniers kraam |
1 mei. Van Kabatepe naar Troje.
Vanmorgen naar Eceabat om de Dardanellen per boot over te steken naar Canakkale. Het is een druk stadje, vooral als er een paar ferry’s gelijk aankomen. Hier doen we de boodschappen in een grote supermarkt nl. “Kipa”.
Je kan hier echt alles krijgen.
 |
oversteek van de Dardanellen |
 | |  |
We verlaten Eceabat | | We komen aan in Canakkale |
Daarna verder naar Troje, waar we een camperplaats hebben bij pension Troia.
Na de lunch gaat ieder zijn weg: Wij lopen naar de opgravingen en het paard van Troje, de anderen pakken de fietsen om in de buurt te vogelen.
De opgravingen bestaan uit negen verschillende lagen en tonen delen van een geschiedenis, die loopt van 4000 v. C. tot 300 n C. Het opvallendste is het enorm houten paard van Troje ( reconstructie), dat de Grieken gebruikten om de Trojanen om de tuin te leiden.
| |  | |  |
opgravingen Troje | | Het paard van Troje | | opgravingen Troje |
2 mei. Van Tevfikye naar Kucukkuyu.
We rijden de toeristische route langs de kust, die pas interessant wordt na Dalyan met mooi golvend gebied.
In Gulpinar gaat de weg steil omhoog op kasseien, met slippende koppeling komen we boven, omdat er twee auto’s de weg versperren en we niet in één keer door kunnen rijden. Hier in het dorp zie je de vrouwen in kleurrijke kleding.
 | |  | |  |
Moskee van Tevfikye | | Dalyan | | Gulpinar |
Daarna is het plaatsje Assos of Behram Kale de moeite waard om te bekijken met bovenop de berg een Burcht. De kasseienstraatjes lopen er steil naar toe.
Het is hier echter heel toeristisch en er liggen stalletjes vol handwerk en andere souvenirs, maar niet mijn smaak. Het zijn veelal vrouwen achter de stalletjes met lage kruis broeken aan en hoofddoeken op, wel echte Turks uitziende vrouwen.
 | |  | |  |
Assos | | Assos en de vele souveniers stalletjes | | Assos |
 | |  |
Assos | | Assos |
Daarna gaat het richting Kucukkuyu, waar een camping moet zijn. We vrezen onderweg al met grote vreze, want langs de kust is er geen camping open en is het allemaal nog onverzorgd. Af en toe zijn er wat bezig. En ja hoor, zoals we al vreesden, de camping is dicht. We kunnen verderop op een parkeerplaats staan, waar ze aan het schoonmaken zijn voor de zomerdrukte.
3 mei. Van Kucukkuyu via Ayvalik naar Bergema.
Via de weg 550 gaan we richting Ayvalik. Onderweg pakt de GPS echter de kortere mindere weg, waardoor we weer flink zitten te schudden. In Ayvalik gaan we naar de haven om een ticket te regelen voor Lesbos. Cock en Miep willen daar gaan vogelen want het eiland staat bekend om zijn vele soorten vogels die daar overwinteren of onderweg zijn naar hun broedplaatsen . Veel vogelaars trekken daar elk jaar heen. Wij overleggen of we ook mee gaan. We besluiten dit ook te doen, maar dan wel op ons eigen manier, nl. het eiland rond rijden en de leuke plaatsjes bezoeken. Als we alles geregeld hebben, gaan we verder naar Bergema, waar we de Akropolis willen bezoeken, een opgraving.
We rijden eerst naar de camping, die er goed uitziet. Dan rijden we door naar de Akropolis.
De grote Acropolis van Pergamum is een van de spectaculaire bezienswaardigheden van Turkije. Je ziet er opgravingen van het Altaar van Zeus, van de Tempel van Trajanes, het theater en resten van de bibliotheek.
Het is echt de moeite waard om te bezoeken. Omdat het boven op een heuvel ligt, die vroeger per voet werd beklommen, hebben ze er voor ons een kabinelift gehangen. Niet slecht, dus…
4 mei. Van Bergema via Ayvalik naar het eiland LESBOS
We rijden vandaag weer terug naar Ayvalik, waar we pas om 16.30u met de boot over gaan. We kunnen de dag rustig beginnen, lunchen in Ayvalik in een restaurant, lopen nog heen en weer naar de jachthaven. We kunnen on 16.00u door de douane en kunnen daarna op de boot. De campers moeten achteruit de boot op. Niet omdat het zo druk is, maar de boot heeft geen voor en achterklep. Wat ben ik blij, dat ik geen vermoeide vogels heb gezien die op het eiland komen uitrusten, dat zou betekenen dat het flink zou stormen. Het is windstil, dus geen last van zeeziekte en als we varen is het heerlijk warm op het bovendek.
We komen om 18.15u in de hoofdstad Mitilini aan. We moeten eerst binnen zelf door de douane, daarna de camper. Alles gaat vlotjes.
Ja, en dan zijn we op Lesbos, weer terug in Griekenland.
Onze eerste overnachting plannen we op het haventje van Panagiouda.
 |
zwarte lijn was onze route |
LESBOS in 4 nachten en 3 dagen.
Het eiland is ontstaan uit twee, nu niet meer actieve vulkanen. Nog steeds is er latente vulkanische activiteit, gezien de warmwaterbronnen. De oorspronkelijke vulkaankegels zijn gezonken waaruit de twee markante baaien zijn ontstaan. De grootste baai is de Golf van Kallonis en meet ca. 20 x 8 kilometer. In het zuidoosten bevindt zich de kleinere baai, de Golf van Gera, circa 10 x 5 kilometer. De baaien zijn redelijk visrijk en bekend om hun sardines. Het noordelijk deel van het eiland is onvruchtbaar en kaal. Het zuidelijk deel is wel vruchtbaar en is bebost: Hier staan circa 11 miljoenen olijfbomen.
We doorkruisen het eiland in 3 dagen, d.w.z. dat we elke dag toch meer dan 100km moeten rijden om het eiland helemaal te zien. We starten en eindigen 6 km t.n.v. de hoofdstad Mitilini, nl in Panagiouda.
De afstanden gaan nog wel, maar het is niet anders dan heuvel op en heuvel af en bochten, bochten, haarspeldbochten. De mannen moeten weer heel wat aan het stuur draaien, elke dag weer.
Het is ook schrikken, als je onderweg een dorpje in moet, waarvan de weg echt dwars door de nauwe straatjes gaat en langs terrasjes met mannen die aan de koffie zitten. Je mag dan in je handen klappen, dat er net geen tegenligger aankomt. We hebben wat enge momenten meegemaakt in verschillende dorpjes. Zo eng zelfs, dat de spiegels moesten worden ingeklapt.
De reis gaat dus afzonderlijk, ieder op zijn manier. Wij doorkruisen het eiland voor de mooie natuur, leuke plaatsjes met pittoreske haventjes vol kleine vissersbootjes en er omheen leuke kleurrijke terrasjes.
We doen de volgende plaatsen aan: allereerst Panagiouda, dat een kleine plaats is, maar met leuk haventje en vele terrasjes.
Dan gaan we naar Mitilini met een Kastro (Burcht), waar we omheen lopen, waar we op de boulevard genieten van een koppie koffie en achter de boulevard een straatje ingaan met allerlei winkeltjes. We rijden de route verder en komen in Plomari, waar we vanaf een steiger mooi uitzicht hebben op de mooie huizen, die tegen een heuvel gebouwd zijn. Van daaruit doorgestoken naar de Golf van Kalloni, waar vele vogelaars komen om bijzondere vogels te kunnen zien. Ook Miep en Cock ontmoeten we hier weer in het haventje van Skala Kolonis.
De volgende dag gaan we eerst zuidwaarts langs de Golf, rijden door naar Skala Eressos met een haventje en een zand/grint strand. Daarna verder via Antissa naar Sigri met tussendoor nog een kort bezoek aan de Petrified Forest (resten van versteend bos). In Sigri ontmoeten we ook M&C, want we hebben afgesproken om er samen inktvis te eten. Leuke plaats met leuke terrasjes en een Burcht. Dan weer terug naar Antissa om door te steken naar Petra. Hier ontmoeten we elkaar weer voor de nacht, waar we evenals alle nachten aan een haventje overnachten. Petra is aardig toeristisch met een zand/kiezelstrandje. Wel een van de mooiste strandjes, maar niet te vergelijken met ons strand.
We beklimmen de volgende dag de monoliet, waarvan we een prachtig uitzicht hebben over het dorp en waar bovenop een kerkje staat. Rijden daarna verder naar Molivos, ook erg toeristisch. We lopen naar het haventje, waarvoor we flink moeten stijgen en dalen. We drinken hier koffie op een van de vele terrasjes, lopen daarna door een boven straat met allemaal kleine winkeltjes en prachtig uitzicht op zee. De rit gaat verder naar de noordoostkant naar Skala Sykaminias, waar we via steile wegen en Sbochten middendoor smalle straten bij het haventje komen. Het is een heel knus haventje, echt Grieks en we kunnen de verleiding niet weerstaan om hier te lunchen op een van de leuke terrasjes. Daarna gaat het via de oostkust met wat tussenstops terug naar onze beginplaats Panagiouda. Van hieruit rijden we de volgende morgen om 8.00u naar Mitilini, waar we om 9.00u de boot pakken terug naar Turkije.
 |
vluchtelingen op de kade |
| |
We schrikken enorm als we bij de haven komen. Hier zitten enorme aantallen vluchtelingen uit Syrië en Libië e.d. Ze worden in groepen op de grond gezet . Na een controle worden ze weer in aparte groepen neergezet . We moeten met de camper er tussendoor rijden en de enigste bagage rugzakken moeten verlegd worden. Het is een vreselijk gezicht, ik krijg er oorlogsherinneringen van en zie de plaatjes, waarin de joden apart gezet werden. Het zijn merendeel mannen tussen de 20 en 35 jaar. Er zijn maar enkele vrouwen en wat kinderen bij. Ook al een keer onderweg een groep in de rij zien staan bij een bus en vluchtelingen zien slapen in de hoofdstad. Het is hier echt een groot probleem, elke dag komen er wel honderd of meer het eiland op, en dat gebeurt op elk eiland en vaste land van Griekenland. Ze kunnen die mensen niet onderhouden, nu ze zelf ook in een crisis leven. Wij zijn er stil van en krijgen er koude rillingen van.Dit is niet alleen een Europees probleem maar een wereldwijds. |
